รำมวยไทเก๊ก

           ไท้เก๊ก เป็นศิลปะที่มีรากฐานมาจากเมืองจีน ที่เน้นเรื่องการเคลื่อนไหวเกือบทุกส่วนของร่างกายอย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอตลอดเวลา มีความช้าอยู่ในตัว รำโดยไม่ต้องเกร็งกล้ามเนื้อปล่อยให้เป็นตามธรรมชาติ การหายใจก็เป็นไปตามปกติ มีลักษณะของความต่อเนื่องจากท่าแรกจนท่าสุดท้าย เป็นลักษณะของการนำเอาพลังของร่างกายและจิตใจมาผสานกัน เนื่องจากผู้ที่ฝึกจะต้องมีสมาธิในการรำ มีการกำหนดสายตาตามท่าทางตลอดตั้งแต่ต้นจนจบการฝึก

บรมครูของไท๊เก็กคือ เตียซำฮง นักบุญในลัทธิเต๋า ได้แสวงหาสัจจธรรมโดยบำเพ็ญพรตอยู่กับสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติ และค้นพบหลักการอ่อนตามกัน ซึ่งเป็นหลักสำคัญของไท๊เก็ก ส่วนการคิดท่ารำนั้น ได้อาศัยหลักการต่อสู้ของงูที่ต่อสู้กับดุเหว่า ซึ่งเน้นถึงการเคลื่อนไหวร่างกายที่มีประโยชน์ต่อร่างกายและจิตใจ

ไท๊เก็ก จะมีท่ารำอยู่ 128 ท่า ใช้เวลาในการรำประมาณ 15 นาที ขึ้นอยู่กับผู้ฝึกจะรำช้าหรือเร็วเพียงใด และฝึกได้ทุกเพศทุกวัย

สำหรับประโยชน์ของไท๊เก็ก
ผู้ฝึกจะได้คือเป็นเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวของร่างกายส่วนต่างๆ ข้อต่อไม่ติดขัด การทำงานของระบบหัวใจและการหายใจดีขึ้น ซึ่งรวมกันแล้วก็คือสุขภาพกายสมบูรณ์ดียิ่งขึ้น ส่วนสุขภาพจิตก็ได้ในแง่ของการฝึกให้มีสมาธิที่ใช้ในการรำต่อเนื่องกันตลอดเวลา